WHAT'S MY NUMBER??

Na-inlove ako habang nanonood ng "what's your number?" kanina kasama mga pinsan ko dahil holiday raw at walang pasok. Mas pinagka-interesan ko pa ito kesa gawin ang audit working paper at limpak limpak na assignment ko sa auditing problems.

Tama. Accountacy student ako. wait. let me re-phrase that, naghihikahos at pagod na pagod na accountacy student ako. Napaka komplikado kaya ng accountacy. kung sino man ang magsabing madali at sisiw and course na ito ay isang henyo. Kaya nga ata na-uso na ang term na "HAGGARDO VERSOZA" sa amin dahil kakaunti at mabibilang mo lang ang fresh (well except sa first year dahil wala pa naman silang major major.. i mean problems.. hahaha)

Mabalik ako. 

Di ko alam kung bakit nagustuhan ko ang movie na ito. Siguro dahil excitingly funny at cute ang storyline at phasing ng story at crush ko si "Chris Evans". hahaha.

Nagustuhan ko rin ang quotable quote nilang..

"Being in love means being yourself..
and I'm happiest when I'm being myself 
and I'm myself when I'm with you"

Kaya ganun na siguro ang magiging pamantayan ko sa love. Ang pagiging totoo. Kailangang mahalin niya ako kung anu at sino ako at wala dapat akong baguhin sa sarili ko para mahalin ng isang tao.

Kaya kung magmamahal kayo. Uliting basahin ang quote sa taas.. baka may maitulong hehehe ♥♥♥

PAGDRADRAMA'T PAGBABALIK

Ilang buwan na akong namamalagi sa mga networking sites at sa blogger ngunit di parin ako well oriented sa pamamaraan, pamamahala at pakikipagsapalaran sa cyberworld. Naging matamlay nga naman ang aking blog dahil sa sunod-sunod na kamalasang nangyari. Nasira ang laptop, na-busy sa eskwelahan at sa kung anu-ano pang ka-eklahan sa buhay. Ngunit di parin maiwawaglit at di parin ma-alis alis sa isip ko ang aking gustong gawin - Ang magsulat at kumuha ng litrato. Sabihin man ng iba na di ako magaling sa larangang gusto ko, ang sa akin lang ay ang maibahagi kung anu ang nasa isip at mga eksperyensya sa buhay.

Bahala na siguro.

Kahit iilan lang ang follower ko sa blog na ito, okey lang yun basta lang ma-express ko lang ang kung anu ang nasasa-loob ko. Ganun naman ata talaga ang mga manunulat. Masyadong sentimental. Kaya naman natatawa nalang ako.

May mga pagkakataon rin namang gusto mong magsulat ngunit walang pumapasok na ideya sa iyong ulo. Para bang name-mental block ka at di mo na alam ang isasagot sa iyong pagsusulit. Kaya tuloy wala kang mailagay na maganda sa blog mo.

May mga pagkakataon ring namang may ideya kang naiisip ngunit parang lahat ng bagay ay nagiging kontrabida. Ayaw ng panahon at ng mga tala na makapagsulat ka. At syempre kasama na doon ang mga pagkakataong nababagot ka. Perwisyo talaga yung mga ganung eksena.

Kaya naman nawala na ako sa mundo ng teknolohiya.

Hahahaha..
Anung konek ng pinagsasabi ko kanina? Pwes, bahala ka nang ikonekta iyon. Maghanap ka ng ladder o di kaya nama'y tali para maidugtong ang mga yun.

More of that, marami lang talaga sa pilipino ang ayaw nang magbasa.

agree or agree?

Napansin ko iyon kahit sa mga kaklase ko palang. mas gusto nilang makinig at nood kesa magbasa.
Kahit na ilang ulit mong sabihing mas activated ang nervous system mo sa pagbabasa ay wala pa ring epek.
Nakakalungkot kaya pero that's life!!

It's part of growing up.

At ngayong naayos na ang aking laptop.
Patuloy akong mag-bla-blog. (kahit kakaunti lang ang followers)
PUSH na yan!!!

At hanggang dito muna ang pagdradrama ko sa buhay.
Bow!